Hidayet İtaatli

Ailemiz yörük kültüründen geliyor. Çocukluğum itibarıyla, yaz aylarında Toros yaylalarında koyunlarımız, köpeklerimiz, develerimiz ile birlikteydik; 350-400 keçilik sürülerimiz vardı bir zamanlar.

Okulu üniversiteye dek sürdürdüm. 80’lerde üniversiteyi terk ettim. Sadece okulu değil, yaylaları, hayvanlarımızı, çadırlarımızı da geride bıraktık o yıllarda. Toroslar’dan Çıralı’ya indik. Tertemiz topraklarda küçük yerleşik düzenden gelen bir aile olarak, yeni yaşantımızda önceleri çok zorlandık. Tarım kirliydi, doğaya genel bakış alıştığımızın çok dışındaydı. Çıralı’da doğa dostu, temiz tarım için adımlar atmaya başladık. Sonraki yıllarda Caretta Caretta ve çevre koruma konularında da mücadelemizi genişlettik. Her türlü zorluğa karşın, yılmadık. Çıralı’da küçük aile çiftçilik geleneğinde, uzun yıllardır organik sertifikalı narenciye ürünleri yetiştiriyoruz.

Türkiye ve hatta dünyanın büyük bölümünde küçük çiftçilik bitiyor. Tarım, hayvancılık farklı boyutlara geçti. Büyüklerimizden gördüğümüz, inandığımız değerler sistemin önerdiklerinden çok farklı. Ne yazık ki, köylü toplumunun büyük bir bölümü bu tuzağa düşmüş vaziyette. Yoğun verim uğruna uygulanan yöntemler, yatırımlar, hesaplar bizlerin bilmediği şeylerdi. Ekonomik ve sosyal anlamda yeni dünya kurallarına karşı durabilenlerin sayısı her geçen gün azalıyor. Ticaretin de şekli değişiyor. 15 senedir pazara çıkmadım; ürünlerimizi müşterilerimize kargo ile gönderiyoruz. Ancak tüm sertifikasyon, İnternet, ve tanıtım şekillerinde de istismar olabiliyor, sahtecilik çoğalıyor.

Müşterilerimizin uzaktan okudukları, dinledikleri şeylere inanmak yerine bizleri toprağımızda tanımaları gerek; doğru üreticinin farkını ancak ziyaret ederek, karşılıklı tanışarak anlayabilirler. Ailemin ve gelecekte torunlarımın yaşamlarını köyde sürdürmesini isterim. Son zamanlarda kentten köye gelenleri tanıdığımda, geldikleri yerlerdeki imkanlarına rağmen, büyük işlerini bırakıp birkaç dönüm içinde yeni mutluluklar kurmaya çalıştıklarına şahit oluyorum. Bu kaynaklar zaten bizim sahip olduğumuz şeyler. ‘İşlediğimiz topraklarda, yetiştirdiğimiz ağaçlarla, geçmişimizden bize miras kalan toprak sevgisi ile, köyün kıymetini bilin’, diyorum çocuklarıma, ‘yoksa, şehirlerde kayboluruz…’