Elma, 2020-21

Hayatımın 40 senesini İstanbul’da geçirdikten sonra, son 10 yıldır, Çanakkale’nin Bayramiç ilçesinin 20 km doğusunda, kuzey Kaz Dağı eteklerinde organik sertifikalı tarımsal üretim yapıyorum. Bu bölgeye ilk geldiğim yıllar toprakla ilgili bir deneyimim yoktu. Şehirden köye gelmeme vesile olan üç motivasyon Buğday Derneği, Slow Food ve Açık Radyo’da yaptığım Toprak Ana programları olmuştu. Her üç kurum da bana bu yeni yol haritası için moral ve bilgi kaynağı oluşturdu.

Bayramiç son senelerde özellikle doğa, toprak sevgisi olan gençlerin buluştuğu bir coğrafya olmaya başladı. Vahşi madenciliğin ekolojik değerlere tavrı, bu toprakların, canlıların ve dünya üzerindeki yerel halkalara ait hiçbir kültürün kabul edemeyeceği kadar sığ. Salt para odaklı hesaplarda binlerce yıllık birikim birkaç haftalık sürelerde geri dönüşü olmayan yöntemlerle yok ediliyor. Adalet arayışından başka çare yok; umutlar devam etmek zorunda. Yaşamak için, yaşatmak için.

Üretimini sürdürdüğüm Elma bahçesini aldığımda ağaçların çoğu 10 yaşındaydı. Golden ağırlıklıydı ve birkaç Arapkızı vardı. Son senelerde, bölgenin geçmişten bugüne kıymeti unutulmaya başlanan ve yok olabilecek türlerini araştırarak elimden geldiğince yerel elma türlerini aşılıyorum ağaçlara.

Bakım sürecinde, toprağı çapalamayı tercih etmiyorum. Traktörle çapalanan topraklar iyice ufalandığından, yaz aylarında beton gibi sert olmaya başlıyor. Bu nedenle toprağı 2-3 senede bir sadece tırmıklıyoruz. Dağdan gelen içme suyu nitelikli pınar suları ile sulama yapıyorum. On beş günde bir, asgari düzeyde suluyorum. Bugüne dek su motorum olmadı; yer altından hiç su kullanmadım.

Geçtiğimiz birkaç yıl, organik tarım sistemi izin verse de, bordo bulamacı dahi kullanmadım ağaçlarıma. Ancak bu süre içinde ağaçlarımın bir kısmını kaybettim. Bu nedenle asgari seviyede uygulamanın Şubat ve Mart ayında yapılmasının sürdürülebilirlik açısından önemli olduğu görüşündeyim artık. Ayrıca farklı aylarda, kaolin kili ve gülleci bulamacı uygulamaları destekleyici oluyor. Elma yüzeyindeki Karaleke (Venturia inaequalis) için mücadele yapmıyorum; hiçbir zararı yok, ne elmaya ne de elma severlere…  Elma iç kurduna (Cydra pomonella) karşı, cinsel şaşırtma tekniği amaçlı feromon içeren kabloları bağlıyorum dallara (İsomate-c plus); o konuda da ilaç uygulaması yok takvimimde. Solucan gübresi ve inek gübresini münavebeli olarak her sene kullanmaya devam edeceğim muhtemelen. Ağaçların Nisan ayından önce budanması gençleştirme, seyreltme ve dalların güneş alabilecek forma ulaşması açısından önemli.

Üretimde insan ve doğa dostu yöntemi esas alıyorum; bir bahçedeki biyoçeşitliliğin olabildiğince zengin (meyve ve farklı ağaç türlerine, bitki örtüsüne birlikte bir yaşam tasarımı içinde olanak vermek, arı popülasyonunu desteklemek gibi), çevreye zarar vermeyen, insana şifa sağlayacak şekilde sevgiyle ve biyodinamik esaslarda sürdürmek tarımı…

Elmayı daima kabukları ile yemek. Elmayı bebeğime, çocuğuma hiçbir endişe taşımadan sunabilmek. “Her gün için 1 elma” prensibini unutmamak. Elma ile tart, püre, kek, marmelat yapmak (elbet şeker ilavesiz veya olabildiğince az ilave ile). Bahçenin kıymetini bilen, ağaçlara sahip çıkacak, farklı bir eğitime cesaretle adım atacak bir okula emanet etmek. Elmayı, kirazı, armutu, cevizi bu gibi hayallerle yetiştiriyorum…

Aşağıda, elma satış noktaları, organik sertifikam ve analiz raporu yer alıyor.

Talep ve önerilerinizi yazarsanız sevinirim: cembirder@toprakana.org

Sağlıklı günlerde görüşebilmek dileğim ile, hoşçakalın.

Cem Birder

Satış noktaları:
Çanakkale: Roka Organik
Istanbul ve diğer şehirler: Gıda Topluluklarına verilecektir.
Online: https://toprakana.com.tr/urunler/cembirder/