Toprak Ana # 40: Orman Köylülüğü
31 temmuz 2008 Perşembe
Bu haftaki programımızda, orman köylülüğünü stüdyomuzda Istanbul’un Beykoz ilçesi, Öğümce köyünden Cumhur Denizkıran ve telefon hattımızda Prof. Dr. Uçkun Geray ile konuşuyoruz.
Türkiye’de orman köylülerinin sosyal ve ekonomik şartları giderek zorlaşıyor. Kentlerin kontrolsüz büyümesi, tüketim sistemlerinin modern yaşam adına şekil değiştirmesi, orman köylülüğünün toplumsal saygınlığının da yitirilmesine yol açıyor. Aynı yok edilen keçiler gibi, Türkiye’de yapıcı stratejilerden yoksun orman köylülerinin kente göç etmesi sahipsiz kalan ormanlarımız için büyük bir risk.
İstanbul’un yaşam damarı olan, Beykoz ilçesi ve Riva havzası ormanlarının, bir zamanlar içinde sazan, ıstakoz, turna ve yayın balıklarının yetiştiği derelerinin ve tarımsal açıdan son derece değerli toprağı üzerinde, çoğunlukla önce gerçekleşen ve sonra planlanan, çok kapsamlı projelerin kentimiz için oluşturduğu tehditleri irdeliyoruz programımızda.
Program’da, Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde 1894’de dünyaya gelen, zorluklarla geçen 79 yıllık hayatının her anında toprağa, yaşama ve hiçbir ayrım yapmadan iyilik, güzellik adına insanlığa aşık olan Aşık Veysel’in “Birlik Destanı” şiirini dinliyoruz:
Allah birdir Peygamber Hak
Rabbül alemindir mutlak
Senlik benlik nedir bırak
Söyleyin geldi sırası
Kürdü, Türkü ne Çerkezi
Hep Adem’in oğlu kızı
Beraberce şehit gazi
Yanlış var mı ve neresi
Kuran’a bak İncil’e bak
Dört kitabın dördü de Hak
Hakir görüp ırk ayırmak
Hakikatte yüz karası
Yezit nedir ne kızılbaş?
Değil miyiz hep bir kardaş
Bizi yakar bizim ataş
Söndürmektir tek çaresi
Kişi ne çeker dilinden
Hem belinden hem elinden
Hayır ve şer emelinden
Hakikat bunun burası
Şu alemi yaratan bir
Odur külli şeye kadir
Alevi sünnilik nedir
Menfaattir varvarası
Cümle canlı bu topraktan
Var olmuştur emir Haktan
Rahmet dile sen Allah’tan
Tükenmez rahmet deryası
Veysel sapma sağa sola
Sen Allah’tan birlik dile
İkilikten gelir bela
Dava insanlık davası
Program ses kaydı ekli link üzerinde yer almaktadır.